W szkole każdy nasłuchał się o mieście zasypanym przez wulkan w odległych, starożytnych czasach. Podczas naszej podróży na Sycylię nadarzyła się okazja zobaczyć z bliska to tajemnicze miasto położone u stóp Wezuwiusza. Nie musieliśmy zmieniać specjalnie trasy, gdyż od Rzymu jechaliśmy zachodnim wybrzeżem półwyspu apenińskiego. Obóz rozbiliśmy niedaleko znanego kurortu – Sorento, na południe od Neapolu.
Wybrany camping skądinąd sympatyczny, znajdował się nad samym brzegiem morza – jednak tylko na mapie! Położony kilkadziesiąt metrów ponad poziomem morza, oddzielony był od niego stromym klifem…a na plażę trzeba zasuwać kilometr przez pobliskie miasteczko, po schodkach w dół. Głównym naszym celem była eksploracja strefy archeologicznej w Pompejach więc zdecydowaliśmy się zostać.
Kolejnego dnia z samego rana wybraliśmy się w stronę widocznego z daleka masywu Wezuwiusza. Główne wejście do kompleksu archeologicznego Pompeii – Porta Marina, znajduje się od południowej jego strony. Kawałek dalej jest duży. płatny parking Zeus. W sezonie jest mała szansa znalezienia darmowego miejsca więc siłą rzeczy skorzystaliśmy z niego..
O godzinie 10.00, o której przybyliśmy, przed kasą kłębił się dziki tłum. Jak to we Włoszech, co jakiś czas ktoś wpychał się bez kolejki, ale mimo tego po pół godzinie mieliśmy bilety w ręku (13e /os, dzieci do 12 l. Free). Podekscytowani kamiennym mostkiem ruszyliśmy w stronę starej bramy prowadzącej do antycznego miasta. Wraz z biletem otrzymaliśmy poglądową mapkę oraz troszkę ulotek z informacjami o obiekcie.
Bezlitosny żar lał się z nieba a my przeciskając się przez grupy turystów zastanawialiśmy się czy to na pewno dobry czas na zwiedzanie. Na szczęście strefa archeologiczna jest duża i tłumy rozpraszają się w cieniu wąskich uliczek i placów. Na terenie znajdują się też krany z czystą wodą i można na bieżąco uzupełniać jej zapasy.
POMPEJE – strefa archeologiczna
Obszar miasta podzielony jest na VIII sektorów (regiones), kwartały zabudowy (insulae) a poszczególne domy sa ponumerowane co pozwala identyfikować na bieżąco położenie. W strefie wejściowej wzdłuż głównej ulicy Via Marina znajduje się kilka niezwykłych atrakcji – ruiny Świątyń Wenus (Tempio di Venere), Apolla (Tempio di Apollo), Jowisza (Tempio di Giove – Scavi) oraz Forum z częściowo zachowaną kolumnadą dorycką (Foro di Pompei) i ekspozycją charakterystycznych rzeźb Igora Mitoraja. Podobna ekspozycję widzieliśmy później, już na Sycylii, w Dolinie Świątyń w Agrigento.
Kierując się w kierunku wschodnim po kilkuset metrach trafiamy w okolice Teatru Teatro Grande oraz Quadriportico dei Teatri – prostokątnego dziedzińca otoczonego kolumnadą, na którym eksponowane są również rzeźby dłuta Mitoraja. Miejsce mocno oblegane przez turystów, więc uciekamy w labirynt wąskich uliczek, przy których mieli swoje domy bogaci, ale też i zwykli mieszkańcy Pompejów. Niektóre z nich są udostępnione zwiedzającym dlatego warto wchodzić we wszystkie możliwe zakamarki, gdyż tam kryją się nierzadko pozostałości fresków, mozajek czy elementów wyposażenia. Kolejnym znaczącym obiektem jest Amfiteatr Anfiteatro di Pompei, w którym odbywały się walki gladiatorów, zbudowany dla 20 000 widzów czyli ⅓ Stadionu Narodowego! Na uwagę zasługuje też wspaniała antyczna nekropolia z ozdobnymi grobowcami znajdująca się nieopodal wyjścia południowo- wschodniego przy Piazza Anfiteatro.
ODROBINA HISTORII
Zadziwia poczucie, że miasto ma grubo ponad 2 tysiące lat a założone zostało przez Etrusków w VII w p.n.e! Miało siatkę utwardzonych dróg, kanalizację, system fontann, termy miejskie czego pozostałości możemy podziwiać do dziś. Układ urbanistyczny oraz część budowli zachowały się w doskonałym stanie dzięki zakonserwowaniu wszystkiego warstwą popiołów wulkanicznych, którymi Wezuwiusz zasypał miasto wraz z jej śpiącymi mieszkańcami w 79 r.
Pompeje na nowo zostały odkryte przypadkiem pod koniec XVI w i od tego czasu prowadzone są prace archeologiczne. Początkowo dokonano licznych zniszczeń i wyszabrowano cenniejsze “fanty”. Dopiero w XIX w. odkrywek dokonywano stosując metody naukowe. Ciekawostką jest zastosowana metoda odlewów gipsowych ciał mieszkańców, które można dziś oglądać. Gorący popiół wulkaniczny spowodował, że przysypane ciała wyparowały pozostawiając pustkę, którą wypełniano gipsem. Po zastygnięciu usuwano popiół i w ten sposób udało się wiernie odtworzyć leżące postacie.
Na zwiedzanie całego kompleksu najlepiej jest poświęcić cały dzień, jednak trzeba uzbroić się w kanapki, wodę i solidny kapelusz, gdyż mało jest miejsc, gdzie można ukryć się przed słońcem. Warto też kupić bilet w internecie lub przyjechać nieco wcześniej by uniknąć stania w kolejce.
Więcej zdjęć:
Informacje praktyczne:
Wejście do strefy archeologicznej od południa przez Piazza Anfiteatro lub Porta Marina
Bilety można kupić w kasie przy wejściach: 13Є dzieci do 12 l za darmo
Parking Zeus – płatny w parkomacie ok 12.5 € / h
Parking przy Carrefour w okolicach wejścia od strony amfiteatru – płatny
Poruszająca podróż do przeszłości.
Miejsce mocno działa na wyobraźnię, można poczuć prawdziwie antyczny klimat. Pozdrawiamy.
Byłem w Pompejach i jestem zachwycony. Każdemu polecam wizytę w tym miejscu 🙂
Pompeje są wspaniałą wyprawą w przeszłość. Ogromnym minusem są jednak tabuny zwiedzających w sezonie. Pozdrawiamy